In 1976 plaatst de dan 14-jarige drummer Larry Mullen Jr. een advertentie op de Mount Temple School in Dublin. Hij is op zoek naar leden voor zijn bandje en krijgt gitarist Dave Evans, bassist Adam Clayton en Paul Hewson bij hem thuis op bezoek. Hewson was eigenlijk geen zanger en kon ook geen gitaar spelen, maar al na vijf minuten was Mullen zijn baan als bandleider kwijt aan Hewson. De vier tieners hadden toen, bij hun eerste ontmoeting in Mullens kleine keuken, geen idee dat ze zouden uitgroeien tot een van de meest invloedrijke rockbands van de afgelopen dertig jaar.

De band heet aanvankelijk ‘Feedback’ en later als ‘Hype’ maken ze covers van de Rolling Stones. De covers waren echter zo slecht dat ze gauw besluiten eigen nummers te maken. Eind jaren zeventig vierde de punkbeweging hoogtij en al gauw kreeg de band, inmiddels U2 geheten, het etiket ‘punkband’ aangemeten. Paul Hewson wordt door een vriend omgedoopt tot Bono Vox – aanvankelijk een onaardig bedoelde verwijzing naar een merk gehoorapparaten, maar zodra Hewson de Latijnse betekenis doorheeft (“mooie stem”) accepteert hij zijn nieuwe naam en geeft hij Evans de bijnaam The Edge.

In 1978 verschijnt een eerste EP, dat alleen in Ierland verkrijgbaar is, maar daar wel de hitlijsten bereikt. Het duurt even voordat U2 ook in Engeland succes heeft, mede omdat ze tijdens hun eerste Engelse tour door een spellingfout werden aangekondigd als “V2”. In 1980 tekenen ze bij Island Records en brengen ze het album ‘Boy’ uit. Het tweede, religieuzer getinte, album ‘October’ levert geen grote hits op, maar in 1983 zet het derde album ‘War’ U2 onmiskenbaar neer als idealistisch en politiek bewogen. ‘Sunday Bloody Sunday’, een nummer over de bloedige strijd in Noord-Ierland, wordt het lijflied van U2.

Na jarenlang succes als live-band krijgt U2 vanaf het album ‘The Joshua Tree’ eindelijk ook succes in de single- en albumlijsten. Met albums als ‘Rattle And Hum’, ‘Zooropa’, ‘Achtung Baby’ en ‘Pop’ weet de band, ondanks opvallende veranderingen in hun muzikale stijl, keer op keer hun status als één van de invloedrijkste en populairste rockbands ter wereld vast te houden.

Als eerbetoon aan deze legendarische popformatie heeft de Show- & Marchingband VIOS een show laten ontwikkelen door de gerenommeerde choreograaf René Ranzijn. De speciaal voor VIOS gearrangeerde muziek voor de show bestaat uit de klassiekers

I Still Haven’t Found What I’m Looking For

Where The Streets Have No Name

Angel Of Harlem

Sunday Bloody Sunday

With Or Without You

Met deze show was VIOS een graag geziene gast tijdens taptoes in het hele land. Tijdens het seizoen 2012 werd de U2 show voor het laatst uitgevoerd.